{ Chanyeol’s part }
ผมหันหลังใส่คนตัวเล็กที่ถอดเสื้อผ้ากองไว้กับพื้นจนเหลือแค่บ็อกเซอร์ตัวเดียวทันที
มีอย่างที่ไหนมาถอดนู่นนี่ต่อหน้าคนอื่นเขา
แถมไอ้บ็อกเซอร์นั่นก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลยสักนิดเมื่อมันเปียกน้ำจนลู่ไปกับเนื้อหนัง
แถมยังบางจนเห็นชั้นในตัวเล็ก...
โว๊ย !
ใจเย็นไว้ชานชานของพ่อ !
ผมเดินลงมาซื้อน้ำแข็งถุงใหญ่ร้านขายของชั้นล่างของโรงแรม เหล่าพนักงานสาว
ๆทั้งหลายต่างก็ส่งยิ้มน้อยใหญ่ให้ผม
แต่ผมก็ทำแค่เพียงยิ้มบางๆ ส่งคืนให้เท่านั้น
ผมน่ะ..
เฟรนลี่สุดๆ ก็กับแบคฮยอนคนเดียวเท่านั้นล่ะครับ
เพราะอะไรน่ะหรอ อืม...
ก็ผมรักของผมไง
ตอนที่เห็นว่ามีคนจะมาปะแป้งไอ้ลูกหมาของผม
ผมก็รีบลุกจากสรวงสวรรค์น้อยๆ จนพวกผู้หญิงผิดสังเกตแล้วหันไปเห็นแบคฮยอน
พอทำท่าว่าจะวิ่งเข้าไปหาผมก็เลยต้องวิ่งมาแบกไอ้แบคฮยอนขึ้นหลังแล้ววิ่งหนีแทบไม่ทัน หนักเลยนี่คือมีผู้ชายมาล้วงนมเมียผม
เอ้ย! เพื่อน
ผมหันหลังไปจ้องหน้ามันอย่างเอาเรื่อง
แต่ถ้าจะให้ถึงขั้นเตะต่อยอย่างที่ใจหวังก็ทำไม่ได้นี่นา..
ถ้าเป็นเรื่องใหญ่ขึ้นมามันจะแย่
ผมเลยตัดสินใจบอกมันไปว่าแบคฮยอนคือภรรยาของผม ตอนแรกก็เหมือนมันจะไม่เชื่อนะ
แต่พอมันเชื่อเท่านั้นแหละ
มันก็เชื่อเลย -..-
แถมคนเดียวยังไม่พอไง
แม่งวิ่งมาเป็นโขยงเลยครับคราวนี้
ผมเลยตะโกนไปว่าแบคฮยอนเป็นเมียผม!
แต่โชคดีที่แบคฮยอนออกแนวโง่อังกฤษนิดๆ
มันก็เลยเข้าใจว่า wife ภรรยา ที่ผมพูด คือ white สีขาว แล้วก็เอาไปเออออว่าผมบอกว่านมมันขาว
- -
เออ !ก็ขาวแหละ
จากที่เห็นเมื่อกี้
ผมเดินกลับขึ้นมาบนห้องหลังจากที่ซื้อของเสร็จเรียบร้อยแล้ว เสียงร้องเพลงเบาๆ
จากในห้องน้ำทำให้ผมเดาได้เลยว่าไอ้ลูกหมาของผมกำลังแช่ตัวอยู่ในอ่างแหงๆ
ก็แบคฮยอนน่ะ
ชอบเล่นน้ำจะตาย
แล้วที่ผมลงทุนไปซื้อน้ำแข็งมาเนี่ย ก็เพื่อจะมาเล่นน้ำกับมันนี่แหละครับ J
“แบคฮยอนนน~ เล่นน้ำกันน๊า~”
ผมพูดเสียงอ่อนเสียงหวานแล้วจัดการกับเสื้อผ้าตัวเองไปด้วย จนตอนนี้ตัวของผมก็เหลือแค่ผ้าขนหนูผืนเล็กๆ
ที่ใช้พันเอวไว้
“เล่นน้ำบ้านมึงดิ
กูอาบน้ำอยู่” แบคฮยอนตอบกลับมาอย่างไม่ค่อยใส่ใจนัก ส่วนนึงมันคงไม่คิดด้วยแหละว่าผมจะเข้าไปจริงๆ
แต่..
มันคิดผิด
“เห้ย! ไอ้ชานยอล มึงเข้ามาทำไมมมมม ?!”
“เข้ามาเล่นน้ำกับมึง”
ผมยิ้มแล้วจัดการเทน้ำแข็งที่ถือเข้ามาลงไปในอ่างน้ำที่แบคฮยอนแช่อยู่ คนตัวเล็กเบิกตากว้างอย่างตกใจ
และเป็นเพราะอุณหภูมิของน้ำเริ่มเปลี่ยนถึงได้ทำท่าว่าจะลุกขึ้นจากอ่างแล้วโวยวายใส่ผม
แต่ฝันไปเถอะว่าผมจะยอมให้มันหนีไปไหนรอด
ก็บอกแล้วไงว่าจะเล่นน้ำด้วยกันน่ะ J
“ไอ้บ้าชานยอล! ทำอะไรกู๊วววว~”
“เห็นมึงบ่นร้อน ก็เลยหวังดีไปซื้อน้ำแข็งมาให้มึงได้แช่ตัวในอ่างเย็นๆ
สบายจะตาย... อาบน้ำด้วยดิ”
“ให้กูออกไปจากห้องน้ำก่อน”
“ไม่ต้องไปไหนแล้ว”
“อ... ไอ้ชานยอล!!!!!”
แบคฮยอนร้องเสียงหลงเมื่อผมกระตุกปมผ้าที่คาดเอวออกแล้วลงไปในอ่าง
ร่างบางขยับตัวไปข้างหน้าเพื่อให้ผมได้นั่งซ้อนหลังมัน ที่ให้นั่งซ้อนหลังน่ะหรอ...
ก็เพราะว่ามันคงไม่อยากชานชานของผมล่ะมั้ง 555
มือเล็กยกขึ้นปิดหน้าปิดตา
ใบหูของคนที่ผมนั่งซ้อนอยู่ก็ขึ้นสีแดงจัดแล้วลุกลามไปตามตัวขาวๆ ของมัน
น่าฟัดชิบเหย...
มันเป็นสิ่งเดียวที่ดังก้องอยู่ในหัว
“ไอ้ชานยอล มึงทำบ้าอะไรเนี่ย -///-“ เสียงพูดอู้อี้ดังออกมาถาม
“ก็...
อาบน้ำแล้วก็จะเล่นน้ำกับมึงไง”
“ล.. แล้วทำไมมึงต้องแก้ผ้าด้วยล่ะ!”
“ถ้าไม่แก้ผ้า...
มึงก็ไม่ได้เล่นน้ำอ่ะดิ”
“อ๊ากกก!!!! ออกป๊ายยยยย!”
แล้วแบคฮยอนก็เริ่มดิ้นยกใหญ่เมื่อมือผมเอื้อมไปรั้งเอวของมันให้เข้ามาแนบชิดลำตัว
อ่า... ตัวมัน... หอมชะมัด
“ช.. ชานยอล”
“มึงหอมจังวะ...” ผมรำพึงออกมาคล้ายกับว่าสติมันหลุดลอยออกไปไกลแล้ว
ริมฝีปากหยักของผมประทับลงบนไหล่ลาดเนียนขาวที่กำลังสั่นเบาๆ
เหมือนกำลังตื่นกลัวกับการกระทำ
มือผมเลื่อนไปเชยคางมนของแบคฮยอนให้เอียงมาทางผม ก่อนที่ผมจะยื่นหน้าไปจูบแผ่วๆ
ที่ริมฝีปากสั่นระริก
บอกเลยว่างานนี้... ช้างทั้งโขลงมาฉุด
ก็เอากูไม่อยู่แล้วครับ!
“อ.. อื้อ...” เสียงครางในลำคอเมื่อผมเริ่มใช้ลิ้นสอดเข้าไปชกชิงความหวานจากข้างในโพลงปาก ลิ้นเรียวพยายามหลบหนีการบุกรุกของผม...
แต่นะ... แบคฮยอนอาจจะไม่รู้ระดับเลเวลของผม
“ช.. ชานยอล อื้มม...” แบคฮยอนเชิดหน้าขึ้นเมื่อริมฝีปากของผมเลื่อนมาคลอเคลียกับใบหู
ขนอ่อนอีกคนลุกชันเมื่อผมเริ่มใช้ลิ้นเลียไปรอบๆ แบคฮยอนหดคอลงพร้อมกับครางออกมาอย่างห้ามตัวเองไม่ได้เมื่อมืออีกข้างของผมมันเลื่อนต่ำไปขยำที่สะโพกเล็กๆ
ใต้น้ำที่กำลังเสียดสีกับแกนกายของผมที่มันตื่นตัวขึ้นและพร้อมใช้งานได้อย่างเต็มกำลัง
แบคฮยอนไม่เคยรู้ว่าผมต้องใช้ความอดทนแค่ไหนในการใช้ชีวิตเป็นรูมเมทกับมัน
คนอย่างแบคฮยอนไม่เคยระวังอะไรเลยสักนิด มันคิดว่าอยากถอดเสื้อผ้าตรงไหนก็ถอด อยากช่วยตัวเองในห้องน้ำแล้วครางออกมาดังๆ
มันก็ทำ อยากดูหนังโป๊ก่อนนอนมันก็ดู อยากนอนกอดผมแทนหมอนข้างมันก็กอด
แล้ว...
มันเคยถามผมสักคำมั้ยว่าผมทรมานกับการกระทำของมันมากแค่ไหน
?
ไม่ใช่ว่ารังเกียจหรอกนะครับ
แต่มันทำให้ผมต้องใช้ความอดทนอย่างมากมายเลยทีเดียวล่ะ!
ซวยน้องอุ้ง ( มือ ) ที่ต้องมาช่วยเหลือผมเป็นประจำก่อนนอน
“อ๊ะ..”
แบคฮยอนอาจจะไม่รู้ว่ามันน่ารักมาก... ตัวมันขาวๆ
เล็กๆ เหมือนผู้หญิง
ตามันก็หวานเชื่อมเหมือนน้ำตาล
นิ้วมือก็เรียวสวย เอาเป็นว่า...
รวมออกมาเป็นแบคฮยอนแล้วมันน่ารักชิบหายอ่ะแหละ
“อ๊า.. ชานยอล”
กี่ครั้งแล้วไม่รู้ผมเองก็ไม่ได้นับหรอกนะ
ที่จะอดใจไม่ให้ตัวเองใช้มือตัวเองลูบไล้ไปตามเรือนกายของแบคฮยอน สัมผัสนู่นจับนี่ แล้วก็...
อยากได้ยินมันครางชื่อผมดังๆ บนเตียงนอน
“ฮ่ะ... อื้ม... จ.. จะทำอะไร ?”
“หันมาทางนี้ดิ”
แล้วแบคฮยอนก็ขยับตัวด้วยความยากลำบากเมื่อสถานที่มันไม่ค่อยเอื้ออำนวยในการขยับตัวสักเท่าไรนัก ถ้าสงสัยกันว่าทำไมผมไม่ไปที่เตียงล่ะก็
ผมจะบอกให้ว่า...
ยังหรอกครับ
รอบที่สองค่อยไป J
แล้วถ้าถามว่ารอบที่สามจะไปตรงไหน ?
ผมก็สนใจเคาท์เตอร์บาร์อยู่น่ะครับ...
ผมอุ้มแบคฮยอนให้ขึ้นมานั่งคร่อมผมไว้
ทำให้แกนกายที่กำลังแข็งขืนตามแรงอารมณ์มันไปสัมผัสโดนสะโพกเล็กนั่นอีกครั้ง แต่เหมือนครั้งนี้ออกจะล่อแหลมกว่าเดิมนิดนึง
หึหึ
กดจูบลงไปที่ริมฝีปากของแบคฮยอนอีกครั้งเมื่อเจ้าตัวเล่นเผยอขึ้นแล้วหอบแฮ่กๆ
ใส่หน้าผมเหมือนจะยั่วยวน
น้ำแข็งที่ลอยอยู่เต็มอ่างถูกหยิบขึ้นมาก้อนนึงเมื่อผมคิดอะไรพิเรนทร์ขึ้นมาได้
“อ๊า!
ชานยอล.. มัน อื้อ... เย็น”
ผมอมน้ำแข็งเข้าไปในปากแล้วก้มลงไปงับตุ่มไตสีทับทิมของแบคฮยอนเล่น ใช้น้ำแข็งที่อมไว้คลึงไปมา
ส่วนมือก็ยังอยู่ที่เดิมครับ
สะโพกนุ่มๆ ของแบคฮยอน
“อา.. อื้อ!”
แบคฮยอนเผลอร้องเสียงดังออกมาเมื่อก้านนิ้วยาวของผมเริ่มสอดแทรกเข้าไปในตัว
แค่นี้มัน... ก็ตอดผมชิบหายแล้ว...
ผมวนนิ้วเล่นอยู่ข้างในสักพัก
ก่อนจะเริ่มทำการชักเข้าออกเมื่อไม่ได้ยินเสียงของมันบ่นว่าเจ็บปวดรวดร้าวอะไรมากนัก
แถมยังโยกตัวไปตามทิศทางของนิ้วผมอีก
โอยยย ฟินบรรลัยครับบ่องตง
แบคฮยอนตอนนี้แม่งเหมือนผู้หญิงไม่มีผิดเพี้ยนเลยสักนิดเดียวตัวมันนี่แดงไปหมดแล้วครับ
ใบหน้าหวานก็เชิดขึ้นเมื่อผมซุกไซร้ที่ซอกคอ ริมฝีปากที่เผยอขึ้นเมื่อครางออกมาเพราะความกระสัน เอวคอดกิ่วที่ขยับเป็นจังหวะตามที่ผมควบคุม
อา... ให้ตายเถอะ ผมอยากกินมันเข้าไปทั้งตัวเลย
“แบคฮยอน... มึงน่ากินชิบหายเลยว่ะ
อืม...” เสียงครางต่ำในลำคอเมื่อแบคฮยอนกดสะโพกทับหนักๆ
แล้วถูไถไปมากับแกนกายของผม
มือเล็กๆ ลูบวนไปมาที่อกแกร่ง แล้วยื่นหน้ามากระซิบเบาๆ
อยากต่อต้องอ่านในเล่มครับ
ก๊ากกกกกกกกกกกกก
สะใจแปป 555555555
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น