NC Pandora 13
“ชะ... ชานยอล !!!!”
แบคฮยอนตะโกนสุดเสียงอย่างลืมตัว เมื่ออยู่ๆ
คนที่นอนอยู่เบื้องล่างกลับใช้มือหนาๆ นั่นมาลูบสะโพกเล็กเบาๆ
“ชู่วววว... เบาๆดิ เดี๋ยวเขาก็รู้หรอกว่ากูกำลังจะให้มึงทำ ^^”
“แล้วทำไม....”
“นั่งดิ๊แบคฮยอน”
“นั่งบนตัวกูเนี่ยแหละ”
แบคฮยอนลุกขึ้นตามที่ชานยอลสั่ง.. แต่คงพลาดไปแล้วล่ะแบคฮยอนเอ๋ย...
“อ๊ะ ! ชานยอล อื้ออ... เจ็บ”
อยู่ๆ คนที่บอกให้คุมเกม
กลับสอดนิ้วเข้ามาในตัวของแบคฮยอนโดยไม่ให้สุ่มให้เสียง
เล่นสะแบคฮยอนน้ำตาปริ่มออกมาทางหางตาด้วยความเจ็บ และไม่ทันได้ตั้งตัวเลยสักนิด
“อย่าเกร็งสิครับแบคฮยอน... อยากคุมเกมก็ต้องทนนะ”
“มันเกี่ยวอะไรด้วยอ่ะ อื้อออ...”
ยังไม่ทันได้พูดจบ
ชานยอลก็เพิ่มนิ้วที่สองแทรกเข้ามาอีกแล้วเริ่มขยับเล็กน้อยให้คนข้างบนได้ปรับตัวก่อน
“เกี่ยวสิแบคฮยอน ถ้าไม่ทำแบบนี้น่ะ...”
“อ๊ะ !”
“เจอของจริงมันจะเจ็บกว่านี้อีกนะ...”
ชานยอลดึงนิ้วออกมาจากตัวของแบคฮยอน
จัดการดันตัวเองขึ้นแล้วนอนพิงกับหัวเตียงเพื่อความถนัดในการให้คนตัวเล็กเล่นเกมส์ตามที่ต้องการ
ไม่ใช่แล้ว ! ไม่ใช่แล้วชานยอล น้องแบคไม่ได้หมายถึงแบบนี้นะ ToT
“ชะ.. ชานยอล คือ......”
“อยากคุมเกมไม่ใช่หรอแบคฮยอนอ่า กูช่วยแล้วกันนะ ^^”
ชานยอลจับเอวบางของแบคฮยอนไว้
แล้วเหมือนจะยกขึ้นจนอีกคนต้องใช้มือดันตัวเองให้ลอยจากตรงที่ตนนั่งอยู่ แต่...
พลาดอีกแล้วนะแบคฮยอน
-.,-
เมื่อสบโอกาส ชานยอลก็จับแก่นกายตัวเองไว้ แล้วกดตัวของแบคฮยอนลงไปทันที
!
“อ๊าาา ! เจ็บ ฮึก...”
“อืออ..
อย่าเกร็งสิครับแบคฮยอน”
เมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กยังคงเกร็งอยู่แล้วไม่มีท่าทีว่าจะผ่อนคลายลงสักนิด
ชานยอลเลยกดคอของอีกคนลงมาให้รับจูบของเขา
แบคฮยอนเผยอปากขึ้นถือเป็นการอนุญาตกลายๆ
ว่าให้ชานยอลสำรวจความหวานในโพลงปากของตนได้
ซึ่งชานยอลก็ไม่ได้ปล่อยให้โอกาสนั้นหลุดลอย
ลิ้นร้อนของคนตัวสูงส่งเข้าไปสำรวจภายในทันที เริ่มไล้เล็มจากภายนอกก่อนจะเข้าไปทักทายกับลิ้นเรียวของอีกคน แบคฮยอนก็ไม่ได้ปล่อยให้ตัวเล็กต้องโดนลุกล้ำอยู่คนเดียว
ลิ้นเรียวของเจ้าตัวถูกส่งเข้าไปในพื้นที่ของอีกคนเช่นเดียวกัน
เมื่อความสนใจทั้งหมดถูกดึงมาอยู่ที่การจูบแล้ว
ช่องทางช่วงล่างก็ผ่อนคลายลง ชานยอลเลยอาศัยจังหวะนั้น
กดสะโพกของอีกคนให้กลืนกินแก่นกายของตนจนหมด !
“อื้อออออออ !”
อาการเจ็บแสบของข้างล่างส่งผลให้คนตัวเล็กเผลอกัดปากของชานยอลสะจนได้เลือด
แต่ชานยอลก็ไม่ได้ถอนจูบออกแต่อย่างใด กลับลุกล้ำมากกว่านั้นด้วยซ้ำ
“อื้อ.. อื้อ..”
เมื่อปากถูกปิดไว้ ก็ทำได้แค่ส่งเสียงครางในลำคอ
เมื่ออีกฝ่ายเริ่มขยับตัวเข้ามาลึกมากกว่าเดิม
“อืมม.. แบคฮยอนอ่า คุมเกมสิ อยากคุมไม่ใช่หรอ ?”
-////-
“ไม่ใช่คุมแบบนี้นะ... อ่า”
แบคฮยอนหลุดครางทั้งๆที่ยังพูดไม่จบ เมื่ออีกคนสวนกายเข้ามาอีกครา
ชานยอลหัวเราะคิกคัก
ตอนเห็นว่าแบคฮยอนที่เตรียมจะด่าเขาถึงกับอ้าปากค้าง ซึ่งนั่นทำให้แบคฮยอน
หลุบตามองค้อนอีกคนด้วยความเขิน
“ตลกมากเลยหรอ ปาร์คชานยอล !”
“แบคฮยอนอ่า.. ค่อยๆ ยกตัวเองขึ้นลงแบบนี้น่ะ ทำได้มั้ย ?” ชานยอลไม่ได้สนใจสายตาของอีกคนเลยสักนิด
แต่กลับจับสะโพกเล็กนั่นให้ขยับขึ้นลงไปตามแรงมือ
แล้วผันตัวเองมาเป็นโค้ชฝึกหัดให้
เด็กน้อย... ริอาจจะรุก โดนแค่นี้ก็อ่อนปวกเปียกเป็นขี้ผึ้งลนไฟแล้ว
หึ !
“อื้อ.. ชานยอล อึก.. มันเจ็บ”
“เดี๋ยวก็หายเจ็บน่า”
ถึงแม้ปากจะบอกว่าเจ็บ
แต่แบคฮยอนกลับทำตามที่ชานยอลบอกด้วยการเคลื่อนไหวร่างกายของตัวเองไปตามจังหวะที่ชานยอลบอกไว้
“อื้อ.. อื้อ..”
“อืมมม.. แบคฮยอนอ่า”
พอร่างกายเริ่มปรับตัวได้ แบคฮยอนก็เป็นฝ่ายควบคุมเกมเองได้เช่นกัน
แล้วเหมือนจะไม่รู้ตัวเสียด้วยซ้ำ
ว่าชานยอลละมือที่เคยจับเอวบางของตนออกไปแล้ว
พอนานเข้าร่างกายก็เริ่มหมดแรง แบคฮยอนซุกไปกับอกแกร่งของคนข้างล่าง
แล้วหอบหายใจจนตัวโยน
“ชานยอล.. กูเหนื่อย แฮ่ก..”
“หึ ! งั้นที่เหลือกูต่อให้ก็แล้วกัน ^^”
พูดจบก็พลิกให้คนตัวเล็กลงมานอนแทนที่ แล้วย้ายตัวเองไปนั่งอยู่ที่ปลายเตียง
“ชานยอล.. ขอพัก อื้อ !”
ไม่ปล่อยให้แบคฮยอนพูดจบ ชานยอลก็จัดการแหวกขาของอีกคนออกแล้วสอดใส่แก่นกายของตัวเองเข้าไปจนสุดแล้วเริ่มขยับตัวอีกครั้ง
เสียงเตียงดังเอี๊ยดอ๊าดตามการเคลื่อนไหวของคนเบื้องบน
“อื้อ... ชานยอล อ๊ะ...”
แม้จะไม่ถูกต้องตามจุดประสงค์ แต่เสียงหวานๆ
นั่นก็ครางเรียกคนรักไม่หยุดปาก
ยิ่งชานยอลที่เป็นฝ่ายคุมเกมแทน
ก้มลงมากดริมฝีปากลงกับยอดอกสีชมพูของคนเบื้องล่าง
แบคฮยอนก็ยิ่งครางหวานหนักขึ้นเป็นเท่าตัว
“อ๊ะ.. ช.. ชานยอล อื้ออ.. จ.. จะไป อ๊ะ.. อ๊ะ!”
ร่างเล็กกระตุกเกร็งสองสามครั้งก็ปลดปล่อยออกมา อีกคนก็ไม่ต่างกัน
กระแทกกายรุนแรงสักพักแล้วก็แช่ค้างไว้อย่างนั้น..
ก่อนจะพลิกคนที่ครางใต้ร่างเมื่อกี้ให้ขึ้นไปอยู่ข้างบนแทน ทั้ง ๆที่กายยังเชื่อมต่อกันอยู่
“บอกแล้วนะ ว่าทั้งคืน ^^”
“ม่ะ.. ไม่เอา อื้ออออ !”
ชานยอลไม่ใช่คนที่พูดคืนคำนะครับ ทั้งคืนก็ทั้งคืนจริง ๆ หึหึ
แล้วค่ำคืนนั้นก็มีเสียงหมาน้อยครางระงมไม่หยุดจนข้ามวัน...
nc ไม่ค่อยเข้าถึงอารมณ์เลยอ่ะ อภัยให้ไรท์ด้วย T^T อย่าลืมกลับไปเม้นนะคะ จุ๊บ ๆ
