“พี่ถอดนะครับ”
“ถึงแบคฮยอนห้าม
พี่ชานยอลก็ไม่เคยเคยทำตามอยู่แล้วนี่ฮะ” หันไปทำหน้ายู่ใส่ด้วยความหมั่นไส้
พลางขยับตัวขึ้นเพื่อให้อีกคนถอดกางเกงของตนออกไป
“ต.. แต่แบคฮยอนว่าไหนๆ
มันก็เปียกแล้ว ไม่ต้องถอดก็ได้มั้งฮะ...”
“ถอดไปเถอะ
จะได้อาบน้ำสะอาด” แล้วในที่สุดชานยอลก็ถอดกางเกงตัวบางออกไปได้สำเร็จ
เผยแก่นกายสีหวานปรากฏสู่สายตาเจ้าเล่ห์ที่มองอยู่ก่อนหน้านี้
แม้มือเรียวของอีกคนจะเอื้อมไปปิดไว้ได้ไวถึงขนาดไหน ก็ไม่รอดพ้นสายตาแหลมคนของอีกคนได้อยู่ดี
“แบคฮยอนน่ารักอีกแล้ว...”
“แบคฮยอนยังไม่ได้ทำอะไรเลยฮะพี่ชานยอล
!” เสียงหวานแว้ดใส่เมื่อมือหนาเริ่มซุกซนกับเอวคอดอีกครั้ง
ริมฝีปากร้อนประทับลงบนแผ่นหลังบางที่โผล่พ้นเหนือผืนน้ำภายในอ่าง สูดดมกลิ่นหอมประจำกายให้หัวใจสั่นเล่นๆ เผลอๆ
ก็ลามไปถึงขั้นควบคุมตัวเองไม่ได้
“อย่าดิ้นได้ไหมครับ ?”
ร่างบางที่ดิ้นขลุกขลักบนตัวทำให้สะโพกเล็กเผลอไปโดนเข้ากับ
‘ส่วนนั้น’
ที่เริ่มแข็งชูชันขึ้นมาบ้างแล้ว
“พ..
พี่ชานยอลทะลึ่งอีกแล้ว”
“ก็แบคฮยอนนั่นแหละที่ทำ
หืมมม...” เลื่อนใบหน้าคมคายขึ้นมาแถวท้ายทอย แล้วเลื่อนไปเรื่อยกระทั่งหยุดที่ใบหูสีแดงจัดซึ่งเกิดจากความอาย
“ร.. รีบอาบน้ำเถอะฮะ”
“พี่ก็เห็นด้วย หึหึ”
“พี่ชานยอลอย่าหัวเราะแบบนี้สิฮะ
!”
หัวเราะแบบนี้ก็ไม่ต่างจากเป็นการบอกใบ้ว่าแบคฮยอนกำลังตกอยู่ในอันตรายเลยนะ...
“แบคฮยอนจะสระผมหรือเปล่า
? เดี๋ยวพี่สระให้”
“ไม่ล่ะฮะ
เมื่อเช้าแบคฮยอนเพิ่งสระไปเอง”
“งั้นพี่ถูสบู่ให้นะครับ”
“แต่พี่ชานยอลจะอาบไม่ใช่เหรอฮะ
? แบคฮยอนไม่ได้จะอาบสักหน่อย” คนตัวเล็กพูดพลางเอียงหน้าไปถาม
ชานยอลเลยอดไม่ได้ที่จะกดจมูกลงบนแก้มใสอีกครั้ง
“จะอาบให้พี่หรือไง ?”
“แบคฮยอนก็ไม่ได้พูดว่าจะไม่อาบให้นี่ฮะ”
ลุกขึ้นยืนแล้วหันหน้าไปหาร่างสูงก่อนจะย่อตัวนั่งลงบนกายของอีกคนอีกครั้ง ซ้อนตาขึ้นมองพร้อมกับพองลมในแก้มน้อยๆ
อยากแกล้งแบคฮยอนดีนักใช่ไหมพี่ชานยอล
!
“ย..
อย่ามองพี่แบบนั้นน่า”
“มองแบบไหนเหรอฮะ ?”
มองแบบไหนน่ะเหรอ ?
ก็มองซ้อนตาขึ้นแบบนี้ไง ! มันน่าฟัดมากขนาดไหนแบคฮยอนเคยรู้บ้างไหม
!!
“เดี๋ยวแบคฮยอนถูสบู่ให้นะฮะ”
เอื้อมแขนขาวผ่านหน้าไปจนได้กลิ่นหอมประจำกาย มือเล็กกดสบู่เหลวใส่มือก่อนจะนำมาถูที่มือก่อนแล้วค่อยๆ
ลูบลงบนไหล่กว้าง
จงใจลูบเล่นจนลงมาถึงแผ่นอกกว้างที่กระเพื่อมขึ้นลงอย่างแรง...
“อย่าแกล้งพี่...”
“แบคฮยอนไม่ได้แกล้งสักหน่อยฮะ”
แค่เอาคืนบ้างก็แค่นั้นเอง
!
มือบางลูบวนไปมาผ่านจุดน้ำตาลเข้มที่แต่งแต้มอยู่บนแผ่นอกกว้างจนขึ้นเป็นตุ่มไตแข็ง ร่างหนาซี้ดปากกับสิ่งที่แบคฮยอนทำให้
“บ.. แบคฮยอน
อืมมม...”
เสียงทุ้มแหบพร่าเอ่ยเรียกเมื่อสะโพกเล็กเริ่มขยับไปมา
และเฉียดกับส่วนกลางลำตัวหลายต่อหลายครั้ง
มือเล็กที่ตอนแรกกำลังซุกซนอยู่กับแผ่นอกตอนนี้กลับเลื่อนต่ำลงมาจนถึงบริเวณกล้ามเนื้อหน้าท้องที่เรียงตัวอย่างสวยงาม
ไม่ใช่ว่าแบคฮยอนจะไม่อายกับสิ่งที่ตัวเองทำอยู่
แต่เพราะต้องการเอาคืนบ้าง เลยต้องกัดฟันทำลงไป !
“พี่ชานยอลอย่าซนสิฮะ
แบคฮยอนอาบน้ำให้อยู่นะ” เสียงหวานต่อว่าเมื่อมือของอีกคนเริ่มไม่อยู่สุขด้วยการลูบเอวคอดแล้วเลื่อนต่ำลงไปเรื่อย
ใบหน้าหวานเลื่อนไปกระซิบข้างหูด้วยน้ำเสียงสั่น
ก่อนจะงับลงบนใบหูเบาๆ พร้อมกับเป่าลมร้อนใส่
“เดี๋ยวแบคฮยอนทำเองนะฮะ…”
“อื้มมม...” เสียงทุ้มครางในลำคอเมื่อมือเล็กเลื่อนต่ำไปจนถึงแก่นกายใหญ่ที่ตั้งชูชันขึ้น
มือเรียวสัมผัสที่ปลายก่อนจะค่อยๆ
ครอบครองส่วนทั้งหมดแล้วรูดรั้งขึ้นลงโดยทำตามอย่างที่ชานยอลเคยทำให้เขา...
“อาห์..
เร็วขึ้นอีกแบคฮยอน” เอ่ยให้อีกคนทำตามเมื่อการเคลื่อนไหวของมือเรียวที่คอยปรนเปรอเริ่มช้าลง
ใบหน้าหวานเลื่อนเข้ามาใกล้จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจที่รินรดบนใบหน้าคมคาย
ก่อนที่อวัยวะที่เหมือนกันจะประกบแนบสนิท
ลิ้นเรียวเลียไปตามริมฝีปากหยักร้อนก่อนจะแทรกเข้าไปเมื่ออีกคนเผยอปากขึ้นแล้วดูดดึงให้เข้าไปสำรวจ ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดลิ้นเรียวที่มีโอกาสได้เข้าไปข้างในครั้งแรก
ดูดดึงแล้วหยอกล้ออยู่อย่างนั้นจนได้ยินเสียงครางอื้ออึงในลำคอ
มือเล็กยังคงรูดรั้งเรื่อยๆ
ไม่หยุดแม้จะโดนสูบพลังงานไปมากกว่าครึ่งจนรู้สึกว่าตัวเองเริ่มจะหมดแรง
“อื้อ !” ออกเสียงท้วงในลำคอเมื่อลมหายใจเริ่มจะหมดบวกกับมือหนาเริ่มซุกซนบริเวณช่องทางสีหวานของตน
แล้วในที่สุดแบคฮยอนก็ผละริมฝีปากออกมา
“ยั่วพี่ก่อนนะครับ”
“พ.. พี่ชานยอล”
ยกสะโพกเล็กขึ้นจนอีกคนคิดว่าแบคฮยอนจะยอมหลอมเป็นหนึ่งเดียวกันกับเขา
ทว่า...
“แบคฮยอน ?”
แบคฮยอนกลับลุกขึ้นยืนแล้วก้าวขาออกจากอ่างไป
มือเล็กเอื้อมไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันรอบก่อนจะหันมาขยิบตาให้คนที่ยังคงนั่ง งง
อยู่ในอ่างแล้วเดินออกไปจากห้องน้ำทันที
เสียงหัวเราะคิกคักดังมาจากข้างนอก
เงียบไปสักพักใหญ่จนได้ยินเสียงประตูห้องนอนปิดลง จึงมั่นใจได้ว่าแบคฮยอนออกไปข้างนอกเรียบร้อยแล้ว
ซึ่งเสียงปิดประตูก็ไม่ต่างอะไรกับการฆ่าชานยอลให้ตายทั้งเป็นเลยสักนิดเดียว
“แบคฮยอน !!!”
สุดท้ายแล้วสิ่งที่ชานยอลทำได้ก็คือ..
ช่วยตัวเอง
กลับไปอ่านต่อที่ http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1060119&chapter=13
